อลาสกัน มาลามูท (Alaskan Malamute)

อลาสกัน มาลามูท เป็นสุนัขลากเลื่อนแถบอาร์คติกที่เก่าแก่ที่สุดพันธุ์หนึ่ง ได้ตั้งชื่อตามชาวเผ่าพื้นเมืองอินนุยท์ที่มีชื่อว่า มาลามูท ผู้ซึ่งตั้งบ้านเรือนอยู่แถบฝั่งโคเซบู เซาด์ ในทางตะวันตกตอนบนของอลาสก้า ระยะเวลาก่อนหน้าที่อลาสก้าจะตกอยู่ภายใต้การครอบครองของสหรัฐอเมริกา
ดินแดนแถบอาร์คติกนี้ครอบครองโดยชาวรัสเซีย ซึ่งเป็นผู้ค้นพบ “อลาสก้า” หรือ “อัลเยสก้า” ซึ่งมีความหมายว่า “ประเทศที่กว้างขวางใหญ่โต” มีชนพื้นเมืองอาศัยอยู่ก่อนแล้ว เมื่อชาวเอเชียติคแล่นเรือมาเทียบท่าที่ชายฝั่ง เพราะถูกลมพายุบังคับในช่องแคบเบอริ่งมาขึ้นบกที่ดินแดนตอนเหนือนี้ ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับไซบีเรีย เมื่อกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอน ได้เล่าขานเรื่องราวที่เขาได้เห็นเกี่ยวกับ “ชนพื้นเมืองใช้สุนัขลากเลื่อน”
จุดกำเนิดของผู้คนเหล่านี้รวมทั้งสุนัขไม่มีใครทราบได้ เราทราบแน่ชัดแต่เพียงว่าพวกเขาได้อยู่ในอลาสก้ามาหลายชั่วอายุคนแล้ว เขามาจากไหนเป็นสิ่งที่ไม่ทราบแน่ชัดทำนองเดียวกับต้นกำเนิดของสุนัขทุกสายพันธุ์ในแถบอาร์คติกซึ่งไม่มีใครทราบถึงแหล่งกำเนิดที่แน่นอน



ลักษณะของสุนัข อลาสกัน มาลามูท

อลาสกัน มาลามูท เป็นสุนัขที่มีพละกำลัง และโครงสร้างแข็งแกร่ง อกกว้างและแข็งแรง ลำตัวกระทัดรัดไม่สั้นเกินไป มีขนที่คอยปกป้องหนาและหยาบมีความยาวเพียงพอที่จะคอยปกป้องขนชั้นในซึ่งบางกว่า มีความยาว 1 ถึง 2 นิ้ว เมื่อสุนัขมีขนยาวเต็มที่ ยืนได้สวยงามบนอุ้มเท้า และท่าทางนี้แสดงให้เห็นถึงลักษณะของกิจกรรมซึ่งสามารถทำได้หลากหลายอย่าง แสดงให้เห็นถึงความสนใจและความอยากรู้อยากเห็น ศีรษะกว้าง ใบหูเป็นรูปลิ่มและตั้งตรงเมื่อกตรียมพร้อม จมูกมีลักษณะล่ำสั้นโดยมีความกว้างและความลึกลดลงเพียงเล็กน้อยจากโคนถึงปลายจมูก จมูกไม่ยื่นหรือยาวเกินไป แต่ไม่สั้นและหนา สุนัขอลาสกัน มาลามูทเคลื่อนที่ด้วยท่าทางองอาจ ศีรษะตั้งตรงและตาเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลา สีแต้มที่ใบหน้าเป็นลักษณะอันเด่นชัดประกอบด้วยหมวกบนศึรษะและส่วนที่เหลือของใบหน้าเป็นสีเดียว ตามปกติจะเป็นสีขาวออกเทาหรือหน้ามีลักษณะของหน้ากาก การที่มีทั้งหมวกและหน้ากากเป็นสิ่งที่ไม่ผิดปกติแต่อย่างใด หางเป็นพวงและยกอยู่เหนือหลังไม่เหมือนลักษณะแปรงของสุนัขจิ้งจอกหรือม้วนแน่นจะคล้ายพู่ที่กวัดแกว่งไปมากมากกว่า
อลาสก้า มาลามูท ตามปกติมีสีเทาหรือดำและขาว เท้าเป็นประเภทรองเท้าหิมะ แน่น และลึกมีอุ้มเท้าเป็นเหมือนเบาะรองอย่างดี ให้ลักษณะของความหนักแน่นมั่นคง ขาหน้าตรงกระดูกใหญ่หนา ขาหลังกว้างและมีพละกำลังมีความโค้งพอประมาณที่หัวเข่า และไม่มีลักษณะข้อเท้าแบบวัว หลังเป็นแนวตรงค่อยๆ ลาดเอียงจากไหล่มายังสะโพก บั้นเอวไม่ควรสั้นหรือแน่นเกินไปจนมีผลต่อการเคลื่อนไหวอันง่ายดายซึ่งไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ความอดทนและความฉลาด แสดงให้เห็นที่ลำตัวและท่าทางตำแหน่งของตาคล้ายกับตาของสุนัขจิ้งจอก แต่แววตาที่ส่องปรากฎออกมามีความนุ่มนวล บ่งชี้ถึงนิสัยที่มีแต่ความรักใคร่ โดยสามารถแยกรายละเอียดให้ชัดเจนได้ดังนี้

อารมณ์: อลาสก้า มาลามูท เป็นสุนัขที่น่ารักและมีความเป็นมิตร ไม่ใช่เป็นสุนัขของใครคนเดียว เขาเป็นสุนัขที่มีคามจงรักภักดี อุทิศตนให้กับเพื่อนมีนิสัยขี้เล่น แต่โดยทั่วไปจะประทับใจในคุณลักษณะของเขาหลังจากที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

ศีรษะ: ควรแสดงถึงระดับสติปัญญาขั้นสูงและมีความกว้างและมีพละกำลังเมื่อเปรียบเทียบกับพันธุ์ ธรรมชาติอื่นๆ แต่ควรได้สัดส่วนกับขนาดของสุนัขเพื่อมิให้สุนัขดูงุ่มง่ามหรือแข็งกระด้าง

กะโหลกศีรษะ: ควรมีความกว้างอยู่ระหว่างหูทั้งสองข้างค่อยๆ แคบลงทีละน้อยจนถึงดวงตามีความกลมพอสมควร ระหว่างหูทั้งสองข้างตอนบนสุดแบนขณะที่เข้าใกล้ดวงตามนกลมมาจนถึงแก้มซึ่งควรแบนพอสมควร ควรมีสันนูนขึ้นเล็กน้อยระหว่างดวงตา เส้นบนสุดของกะโหลกศีรษะและเส้นขอบบนสุดของจมูกเป็นเส้นหักเล็กน้อยลาดลงมา แนวเส้นตรงเมื่อเชื่อมต่อกัน

จมูก: ควรมีขนาดใหญ่ และล่ำสัน ได้สัดส่วนกับขนาดของกะโหลกศีรษะค่อยๆ ลดความกว้างและความลึกลงทีละน้อย จากจุดต่อกับกะโหลกศีรษะมายังปลายจมูกริมฝีปากปิดสนิทปลายจมูกเป็นสีดำ ขากรรไกรบนและล่างกว้างและมีฟันใหญ่ ฟันหน้าคบกันแน่นแต่ขากรรไกรบนหรือล่างไม่ยื่น

ตา: สีน้ำตาล ยาวรีคล้ายผลอัลมอนด์ มีขนาดใหญ่พอประมาณสำหรับตาที่มีรูปทรงแบบนี้ฝังอยู่ในกะโหลดศีรษะ ตาสีดำจะเป็นที่นิยมมากกว่า

หู: ควรมีขนาดปานกลาง แต่ะเล็กเมื่อเทียบกับสัดส่วนศีรษะ ส่วนครึ่งบนของหูเป็นรูปสามเหลี่ยมกลมเล็กน้อย ที่ตรงปลายอยู่ห่างจากกันโดยอยู่ขอบนอกของกะโหลกศีรษะ โดยส่วนล่างของหูเชื่อมกับกะโหลดศรีษะในเส้นแนวมุมบนของตา ทำให้ปรากฎลักษณะส่วนปลายของหู เมื่อตั้งตรงหูจะชี้ไปข้างหน้าเล็กน้อย แต่เมื่อสุนัขกำลังทำงานบางครั้งหูจะเป็นม้วน หูที่อยู่ในตำแหน่งสูงเป็นข้อบกพร่อง

ลำคอ: ควรแข็งแรงและโค้งพอประมาณ

ลำตัว: หน้าอกควรแข็งแรงและกว้าง ลำตัวควรแข็งแรงและมีโครงสร้างกระชับแต่ไม่สั้น หลังควรเป็นแนวเส้นตรงและค่อยๆ ลาดเอียงไปทางสะโพก บั้นเอวควรมีมัดกล้ามเนื้อดีและไม่สั้นเกินไปอันจะเป็นผลต่อการเคลื่อนไหวอย่างสะดวกง่ายดายและเป็นจังหวะ โดยมีพลังขับเคลื่อนจากส่วนบั้นท้ายช่วงเอวที่ยาวซึ่งจะทำให้พลังอ่อนแอก็เป้นข้อบกพร่องด้วยเช่นกัน

ไหล่ ขา และเท้า: ไหล่ควรลาดเอียดพอสมควร กระดูกขาหน้าใหญ่และมีมัดกล้ามเนื้อเป็นแนวเส้นตรงไปจนถึงข้อเท้าซึ่งควรสั้นและแข็งแรงและเกือบอยู่ในแนวดิ่ง เมื่อมองจากด้านข้างเท้าควรใหญ่และแน่น นิ้วเท้าเรียงชิดติดกันและงุ้มสวยงามอุ้งเท้าหนาและแข็งแรงเล็บเท้าสั้น ควรมีการป้องกันการเจริญเติบโตของขนระหว่างนิ้วเท้า ขาหลังต้องกว้างและมีพละกำลัง มีมัดกล้ามเนื้อไปจนถึงต้นขาเข่าโค้งงอพอสมควร ข้อขาหลังกว้างและแข็งแรง โค้งงอพอประมาณและทอดลงได้รูปสวยงาม เมื่อมองจากด้านหลังกระดูกควรมีลักษณะโค้ง แต่ยืนและเคลื่อนที่อย่างแท้จริงในแนวเส้นตรงโดยการขับเคลื่อนของขาหน้า และไม่แนบชิดหรือกว้างเกินไป ขาของสุนัขพันธุ์อลาสกัน มาลามูท ต้องบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งที่ไม่ใช่ธรรมดาและมีพลังขับเคลื่อนมหาศาลสิ่งใดที่บ่งชี้ถึงความไม่แข็งแรงที่ขาหรือเท้า การยืนหรือการเคลื่อนไหว ต้องถือว่าเป็นข้อบกพร่องขั้นร้ายแรง ติ่งนิ้วที่ขาหลังเป็นสิ่งที่ไม่นิยมกันและควรเอาออกหลังจากสุนัขขณะที่อายุยังน้อย

หาง: มีขนาดพอเหมาะและต่อแนวของกระดูกสันหลังที่จุดโคนหาง มีขนปกคลุมดีและชูอยู่เหนือหลังเมื่อยังไม่ทำงาน ไม่มีลักษณะม้วนงอแน่นชูอยู่เหนือหลังขนที่หางต้องไม่สั้นและมีลักษณะเหมือนกับสุนัขจิ้งจอก แต่ต้องมีลักษณะเป็นพุ่มกวัดแกว่งไปมา

ขน: ควรมีขนปกป้องลำตัว หยาบ หนาไม่ยาวและไม่อ่อนนุ่ม ขชั้นในดกหนาแน่น มีความยาว 1 - 2 นิ้ว มีน้ำมันหล่อและขนละเอียด ขนปกคลุมหยาบจะอยู่ด้านนอก และมีแผงขนหนารอบคอ ขนปกคลุมจะมีความยาวแตกต่างกัน เช่นเดียวกับขนชั้นใน โดยทั่วไปขนจะค่อนข้างสั้นจนถึงยาวพอประมาณตามด้านข้างของลำตัว ขนจะยาวมากขึ้นบริเวณรอบบ่าและคอ ไล่ลงมาที่หลังและเหนือบริเวณส่วนท้าย รวมทั้งส่วนก้นจนถึงพวงหาง และจะผลัดขนในช่วงฤดูร้อน

สีและสีแต้ม: ตามปกติจะมีสีตั้งแต่สีเทาจาง สีเข้มข้นจนอยู่ในระดับดำปานกลางจนถึงสีดำ ซึ่งมักจะมีสีขาวอยู่ใต้ลำตัวส่วนของเท้า ขา และส่วนของหน้ากากควรมีลักษณะคล้ายหมวกแก๊ปหรือเหมือนหน้ากากอยู่บนใบหน้า สีขาวสดที่หน้ากากหรือบริเวณรอบคอหรือจุดบนด้านหลังของคอ เป็นสิ่งที่ทำให้ดูสวยงามและยอมรับกัน แต่จุดหรือแถวสีที่กระจายอยู่ทั่วตัวเป็นลักษณะที่ไม่นิยม

ขนาด: มีช่วงของขนาดตามธรรมชาติ ขนาดที่เป็นที่นิยมคือ
          เพศผู้: สูง 25 นิ้ว น้ำหนัก 85 ปอนด์
          เพศเมีย: สูง 23 นิ้ว น้ำหนัก 75 ปอนด์
แต่อย่างไรก็ตามการพิจารณาเรื่องขนาดไม่ควรมองข้ามชนิดสัดส่วนและหน้าที่ใช้สอย เช่น ไหล อก ขา เท้า และการเคลื่อนไหว เมื่อสุนัขได้รับการพิจารณาตัดสินว่าเป็นชนิดเดียวกัน สัดส่วนใกล้เคียงกันและหน้าที่ใช้สอยเสมอกัน สุนัขที่มีขนาดใกล้เคียงกับมาตรฐานที่ยอมรับมากที่สุดจะได้เปรียบกว่า